Alles went!?

De eerste week zit erop. De overige ervaringen van vorige week op een rijtje:
- Ik heb mijn eerste aardbeving ervaren en overleefd! Vorige week was er ’s nachts een heftige schok schijnbaar. Doornroosje hier is er wel van wakker geworden, maar toen ik eenmaal goed wakker was wist ik niet waarom en ben ik lekker verder gaan slapen. Schijnbaar zit ik hier precies op een breuklijn, dus het komt wel redelijk regelmatig voor. Gelukkig de echt heftige variant niet zo vaak: twee jaar geleden voor het laatst en daarvoor 20 jaar geleden. Ik heb voor de zekerheid maar wel even wat sites bezocht voor een handleiding wat-te-doen-in-het-geval-van-een-aardebeving.
- Inmiddels heb ik ook een rondleiding gehad in de sieraden fabriek van Yanbal. En echt, ongelofelijk is het enige woord dat ik er voor heb. Een oorbel zal nooit meer hetzelfde zijn voor mij ;) Wat een proces, wat een vakwerk en wat enorm gaaf om eens te zien! Nooit bij stilgestaan dat het zo in elkaar zou zitten. En ik moet eerlijk bekennen dat hoewel ik altijd heb gezegd dat productie niets voor mij zou zijn, mijn hart hier toch wel sneller van ging kloppen!
- Verder is inmiddels iedereen terug van vakantie. Maribella is echt een super leuke meid en eindelijk iemand van enigszins mijn leeftijd -28. We zijn met de jongere garde binnen het bedrijf vrijdag in Pachacamac wezen lunchen en hoewel de communicatie nog erg problematisch verloopt was het wel erg leuk. Aankomende vrijdagavond gaan we ook met een aantal uit.
- Daarnaast ben ik vandaag gepresenteerd voor alle werknemers tijdens het maandagochtend ritueel: volkslied zingen en Yanbal lied zingen (met bijbehorende dans). Het zingen mocht ik laten zitten, het dansen alleen niet haha. Vol goede moed meegedaan aan deze aerobicsles, en het leek nergens naar (volgens mij) maar het werd iig gewaardeerd door mijn collega’s dat ik het probeerde :)
- Voor de rest kan ik zeggen: de jacht is geopend. Op mij dus... Al mijn vrijgezelle collega’s staan in de rij voor een date. En ik geloof dat Maribella mijn pooier is :p Gelukkig valt het allemaal wel mee op mijn werk, er zijn niet zo veel vrijgezellen en er is er op dit moment maar één die het echt hard probeert. En eigenlijk is het wel schattig haha, vrijdag ging hij er echt té opvallend voor zorgen dat hij naast me zou zitten in de auto terug naar Yanbal. Dat kan ik nog wel aan. Ik heb van Gonzalo gehoord dat er op dit moment vijf mensen zich hebben aangemeld voor de vacature vriendje, en dat hij er een speciale taak voor Maribella van heeft gemaakt om te zorgen dat deze vacature ook wordt vervuld. Ik heb toen wel verteld dat mijn moeder het niet zo een goed idee zou vinden, maar hij zou een uitgebreid rapport over de winnaar sturen zodat ze het er helemaal mee eens zou zijn. We zullen zien 8)
Op straat merk ik ook dat westerse vrouwen een schijnbaar hoog aantrekkelijkheids gehalte hebben op de Peruviaanse man. Mexico is hierbij vergeleken echt niks. Ik word overal echt aangestaard, de mannen draaien zich 10000x naar me om en als het even kan fluisteren ze gewoon in mijn oor hoe knap ik wel niet ben. Ik weet af en toe echt niet meer hoe te reageren, nu staar ik gewoon terug maar ik denk dat het niet lang meer gaat duren voor ik gekke bekken naar ze ga trekken. Heb ik zelf tenminste nog lol. Helaas voor mijn ego maak ik me geen illusies: ik ben net als een Amerikaanse auto, puur een statussymbool dat ze willen hebben. En ondertussen dank ik mijn ouders op blote knietjes dat ik geen blond haar heb!
- Tenslotte ben ik ‘verhuisd’ naar mijn nieuwe ‘retro’ hotel. Lekker jaren ’70, inclusief groene badkamer en muffe geur. Redelijk moeten inleveren op mijn prinsessen bestaan dus. Maar goed, wel in hartje Miraflores ( ’t Gooi van Lima, voel me helemaal thuis!) en je hoort mij niet klagen over dat er elke dag achter mijn kont wordt schoongemaakt en de was wordt gedaan!
De dagelijkse routine begint ook vorm te krijgen: ’s ochtends 7.45 u de bus naar Yanbal en om iets voor 20.00 u ben ik weer terug. Lange dagen dus, en vorige week was ik er helemaal klaar mee als ik terug kwam, maar merk dat ik begin te wennen en wat meer energie over heb. Met de lunch gaan we normaal gesproken naar de kantine, waar een 3 gangen menu wordt geserveerd met chicha morada (limonade van rode maïs). Eerst soep of salade, dan vlees met saus, rijst en aardappel en toe iets met fruit. Het scheelt dus dat dan goed gegeten wordt, hoef ik ’s avonds niet nog een keer uitgebreid te eten.
- Als laatste ben ik zaterdag San Isidro gaan verkennen en heb ik een bezoek gebracht aan Huaca Huallamarca. Dit is een ruïne van een volk dat 200 v Chr hier leefde, en staat echt midden in de stad. Zondag was Miraflores aan de beurt. Het strand is een klein kwartiertje lopen vanaf mijn hotel, en met al de parken ervoor erg mooi. En dat terwijl het weer toch best somber is! Ook de paragliders gezien en ben helemaal overtuigd dat ik het ook ga doen. Het is echt zó gaaf. Als ik daar langs het strand loop weet ik weer helemaal waarom ik zo graag hierheen wilde :)

Iedereen weer heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes en tot de volgende update!
(Mijn adres is trouwens: Hotel Huaychulo, Av. 2 de Mayo 494 (kamer 10), Miraflores, Lima. Mijn mob.telnr is +511998754865)