Kennismaking

Na weer een bijzondere ervaring bij de overstap in de VS (Amerikanen en buitenlanders..) in Lima aangekomen. Tot nu toe verloopt het allemaal behoorlijk soepeltjes, slechts kleine hobbels. Het meest spannende tot nu toe is dat mijn mobiele telefoon hier helaas niet werkt, wat betekent dat ik geen geld kan overmaken… Gelukkig geen onoverkomelijk probleem. Alleen kunnen jullie me allemaal dus ook geen smsjes sturen :(
Maar hotel is helemaal top, poepie sjiek, erg fijn. Niks te klagen over mijn tijdelijke huisvesting dus.
Tot nu toe valt de enorme gelijkenis met Mexico op. Je kan wel zien dat het hier net ietsjes armer is en verder van de VS afzit (minder Amerikaanse fastfood ketens). Het is allemaal een beetje minder extreem, het verkeer valt me mee, en ook de toeter laten ze wat meer met rust. Maar verder volop herkenning, zelfs de drive-through-bar is aanwezig. Gespot na het tolpoortje voor de snelweg, super handig om dan nog even een borrel te kunnen halen natuurlijk.
Helaas betekent het ook terug naar de eeuwige oploskoffie. Ik snap dat echt niet haha, hoe krijgen ze het weg. Maar goed, bij het ontbijt in het hotel is er wel echte koffie. Ga ik straks echt enorm missen. Gelukkig is de Starbucks ook alweer gespot.
Ook inmiddels al eerste bezoek en kennismakingen bij het bedrijf erop zitten. Het bedrijf ligt een uurtje van mijn hotel in de binnenstad, aan zee. Echt super gaaf, heb al gehoord dat het met mooi weer echt geweldig is. Want ja, voor iedereen die denkt dat ik in subtropische temperaturen zit, het is hier winter. Dat betekend grauw, mistig (hoewel dat me echt ontzettend meevalt, het is tot nu toe niet heel erg geweest) en ‘maar’ 20 graden. Gelukkig is het bijna voorjaar :)
Bij Yanbal zelf ontzettend gastvrij ontvangen door Cesar. Hij is de milieu manager en mijn meest directe contactpersoon. Gonzalo, mijn contact vanuit Nederland is namelijk een beetje te belangrijk om zich te veel met mij bezig te kunnen houden haha. Ik zit bij Cesar op de ‘afdeling’, een echt Amerikaanse kantoortuin, waar ik mijn eigen bureau heb. Verder zitten Maria-Theresa, Maribella en Javier er ook nog, maar de laatste twee heb ik nog niet ontmoet omdat ze op vakantie zijn.
Toen ik aankwam lag er (super lief) op mijn werkplek groot uitgeprint ‘Het welkom Maryse!’. Het vertalen was een klein beetje mis gegaan :) Verder heel veel met Cesar zitten praten, het is echt een super lieve man, die erg enthousiast is over alles wat Yanbal doet. Vooral over de extra job activities zoals de band die instrumenten heeft gemaakt met afval van de fabriek en het koor waar hij zelf in zingt.
Ook rondleiding door de fabriek gehad waar ik in mooi apenpakje (sorry geen fotos!) het hele proces heb kunnen bewonderen. Wat natuurlijk extra aandacht verdiende was de verpakkingsmachine die uit Nederland kwam, speciaal aangezet vanwege mijn bezoek. En werd aan iedereen voorgesteld, het duizelde me op een gegeven moment van de namen en functies. En daarbij ook meteen tegen het grootste cultuur obstakel aangelopen: het zoenen van vreemde mensen. Je wordt voorgesteld aan een complete vreemde en je hebt meteen een dikke kus op je wang te pakken. Vergeleken met de Nederlandse cultuur is het erg tegennatuurlijk om de manager maar meteen een kus te geven. Ben al zo een zoener ;)
De ervaringen tot nu toe zijn dus super positief. Bij het bedrijf is iedereen heel gastvrij en enthousiast en denk zelf dat ik ze ook nog wel kan helpen met hun beleid wat meer vorm geven. Wordt daar hun nieuwste ‘brand’ genoemd en vandaag is mijn foto genomen zodat die naar alle werknemers kan worden gestuurd. Dan weten ze ook wie ik ben en wat ik kom doen. En natuurlijk om ze de mogelijkheid te geven contact met mij op te nemen (als ik terug ben in NL ga ik cursussen blind daten voor gevorderden geven ;))
Het appartement blijft nog even spannend. Ze willen me op een veilige plek hebben dichtbij de route van de bus naar de fabriek (bye bye privé chauffeur), maar dat is de duurste wijk van Lima (miraflores). Waarschijnlijk wordt het dus een hostal maar heb nog niet echt een beeld van wat ik me erbij moet voorstellen. Ik ga het morgen of overmorgen zien dus ben benieuwd!
Wordt verder super goed verzorgd hier, rennen allemaal mannen in pak om me heen die allemaal als eerste de deur voor me open willen doen. Erg lachwekkend, maar soms vind ik het stiekem wel een beetje moeilijk om me zo te laten pamperen. Mijn prinses skills worden in ieder geval goed ontwikkeld hier.
Het beeld dat hier heerst van Nl is trouwens dat het vol molens staat. Ga dat er ook niet meer uitkrijgen want de fabriek was hiervoor in gebruik van Friesche Vlag, en die hadden er een molen voor staan... En natuurlijk zijn de NLse contacten ook al opgeduikeld, zo is de oma van de man van de dochter van de eigenaar (zijn jullie er nog?) NLs, dus die familie moet ik echt ontmoeten.
Het is allemaal een grote uitdaging, helemaal vanwege het Spaans. Mag denk ik in de weekenden hard aan de bak daarmee!